eğer okulu ilk günden sevmemişse, tekrar gitmek istemiyorsa mazeretleri ve yakarışlarıyla insanı hem güldüren hem de içini sızlatan miniktir.

bizim ki önceki yıl okulun ilk günlerinden birinde sabahın köründe beni görüntülü aramıştı annesinin telefonundan. telefonu bir açtım karşımda iki karış açılmış bir ağız arkasından wöeeeeeöğğğğğ diye bir ağlama sesi , aklım çıkmıştı resmen. " lütfen beni kurtarır mısıııııınnn öeeeee " karnı çok ağrıyormuş, annesi onu zorla okula gönderiyormuş, gelip onu hastaneye götürebilir miymişim. sonraları işi daha da ilerletti, gece uyanıp alarm saatini gizlice değiştirmeler, okuldan bir öğretmeni ayartıp telefonunu kullanıp " hastayım gel beni al " diye aramalar. ah o ilk yıl ne parçaladı şu teyze kalbini benim mini minnoş çubuk krakerim! okula gitmemek için en efsane mazeretide şuydu " kızlar çok tatlısın çok tatlısın deyip öpüyolar beni hep bıktım artık "

okula yeni başlayan miniklere, ailelerine, öğretmenlerine sağlık, iyilik, neşe, uyum, sevgi, şevkat dolu mutlu bir öğretim yılı diliyorum bütün kalbimle.